ΘΕΛΕΙ ΜΑΓΚΙΑ ΓΙΑ Ν’ΑΡΝΗΘΕΙΣ ΤΗΣ ΣΙΓΟΥΡΙΑΣ ΤΑ ΚΥΒΙΚΑ

Μια λέξη, 11 γράμματα: Αθυρόστομος!
Τον χαρακτηρίζουν ως άσεμνο, προσβλητικό και αγοραίο τύπο κατά ορισμό.
Είναι έτσι όμως;
Και ρωτάω όλους εσάς με τους τυπικούς δήθεν φραγμούς που η αθυροστομία, ναι μεν ελέγχεται από το στόμα σας, όχι όμως και από τις πράξεις σας και την ψυχή σας!
Εγώ τα πάω καλά με τους αθυρόστομους, τους θεωρώ πιο ντόμπρους και απορρίπτω την διαστρεβλωμένη άποψή σας.
Ναι.
Δεν έχει φραγμούς στα λόγια του… όμως είναι ο πιο αληθινός.
Νιώθει;
Λέει!
Απόψεις αφιλτράριστες και συναισθήματα επίσης.
Ατόφιος στην λύπη, στην απογοήτευση, στον πόνο, στα νεύρα.
Δεν χρειάζεται να φτιασιδώσει τα λόγια του κι ας σου κάθεται «βαριά» η ειλικρίνεια του.
Και ξέρεις και κάτι;
Κατά βάθος τον ζηλεύεις, εσύ ο άμεμπτος κριτής του δήθεν πρέποντος και ορθού κοινωνικά λόγου.
Γιατί εσύ… ντύνεις τα λόγια σου με περιτύλιγμα για να είσαι αρεστός… άρα είσαι ένα ψέμα.
Άλλα νιώθεις κι άλλα λες!
Αυτός τα έχει σπάσει τα καλούπια του.
Του αρκεί να είναι αληθινός και όχι αρεστός, στην δηθενιά της κοινωνικής ισορροπίας των καλών τρόπων.
Δεν μεταμορφώνεται σε κάτι που δεν είναι.
Δεν φυλακίζεται στο ίδιο του το συναίσθημα.
Δεν ματαιοδοξεί στο να προκαλέσει καλές εντυπώσεις σαν γλυφτρόνι του φαίνεσθαι.
Δεν λανσάρει ευγένεια στον θυμό και στον πόνο του, ψυχή λανσάρει.
Δεν κάνει πασαρέλα τρόπων με συνολάκια περίτεχνα.
Όταν νιώθει κουρέλι… κουρελιάζει τις λέξεις του, απλά κι αληθινά.
Δεν έχει αυτό το γλοιώδες  μειδίαμα της υποκρισίας των κριτών του.
Ο αθυρόστομος είναι ο αυθεντικός άνθρωπος.
Κουβαλά όλες τις κακές και καλές στιγμές του και τις εκφράζει.
Κουβαλά τον δαίμονα και τον άγγελο μέσα του και δεν τους κρύβει, όπως οι γελοίοι τύποι που μπροστά σε όλους συντηρούν τον καθωσπρεπισμό των λέξεων… και η φάτσα τους, στάζει δηλητήριο του μυαλού και της ψυχής τους και όταν ακούω από το στόμα τους, την υπέρτατη για αυτούς βρισιά… τύπου… «Είσαι βλάκας»… ψάχνω να δω, πόσο τους στενεύει το ενάρετο φωτοστέφανο τους!
Ο αθυρόστομος… όταν χρειάζεται, πετάει στα σκουπίδια τους καλούς τρόπους και μιλάει με την ψυχή του.
Κλαίει δυνατά, γκρεμίζει τοίχους με τις αλήθειες του, σπάει αντικείμενα βρίζοντας, γελάει δυνατά, πονάει και χαίρεται δυνατά, αγαπάει και ερωτεύεται δυνατά και πάντα είναι, η αλήθεια του, και δεν περνάει ποτέ απαρατήρητος, όπως περνάτε εσείς τα αδιάφορα τυπάκια, με το ψέμα και την δηθενιά σας.
Ο  αθυρόστομος, θυμίζει τον αυθεντικό ρεμπέτη στη ζωή, στην ιδιοσυγκρασία, στην στάση ζωής.
Διαχρονικός και μάγκας, γεμάτος από ηφαίστεια συναισθημάτων.
Είναι δικαίωμα σας να μην γουστάρετε έναν αθυρόστομο τύπο.
Δεν έχετε όμως το δικαίωμα να τον κρίνετε, επειδή η φτιαξιά σας, αναζητά τύπους που σας χαϊδεύουν τα αυτιά… και σας ρημάζουν την ζωή .
Άλλωστε όπως λέει κι αυτό το υπέροχο τραγούδι : «Θέλει μαγκιά για να αρνηθείς, της σιγουριάς τα κυβικά»!

Τα σέβη μου…

Μαρία Β.